عواقب بحران گرانی سفرهای هوایی و تور ایران - مجله وتورلد

کاهش پروازهای بین المللی و در نتیجه حذف ایران از برنامه ایرلاین ها پیش بینی هایی بود که به وسیله رضا اباذری رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی استان تهران اجرا شده بود، حال کمتر از دو هفته این پیش بینی به حقیقت پیوست هواپیمایی بریتیش ایرویز و پس از آن دو ایرلاین ک. ال. ام و ایرفرانس رسما اعلام کردند در تاریخی معین بازار ایران را ترک خواهند کرد.

او درباره آینده سفرهای هوایی با شرایط پیش آمده گفت:

آینده نزدیک صنعت هوانوردی مسافری بین المللی کشور در دست دو بخش خطوط داخلی و خطوط منطقه ای است. صنعت هوانوردی در دنیا به لحاظ درآمدی در سه دهه گذشته بسیار شنماینده و آسیب پذیر شده و شرکت ها برای سیاست گذاری های خود از جمله انتخاب مسیر با ظرافت و حساسیت بالایی رفتار می نمایند. خطوط هوایی منطقه ای مانند هواپیمایی امارات، ترکیش و قطری برای بازار ایران برنامه ریزی جدی ای دارند و با مسائل کاری در کشور مانند تحریم ها و بی ثباتی مالی سازگاری بیشتری به نسبت خطوط اروپایی دارند. در نتیجه به احتمال زیاد در بازار می مانند و سهم بازار رها شده به وسیله سایر ایرلاین ها را از آن خود می نمایند.

از سوی دیگر شرکت های داخلی که قابلیت پرواز بین المللی دارند هم در تلاشند تا در این بازار سهیم باشند اما موانعی مانند ضعف ناوگان و مسائل مدیریتی و زیربنایی اجازه چنین کاری را مخصوصا در مسیرهای طولانی نمی دهد.

ترکیش ایرلاین تقریبا متعلق به بخش خصوصی ترکیه و هواپیمایی امارات دارای بودجه هنگفت ناوگان و نیز تبلیغاتی گسترده است، امکان ارائه نرخ های متنوع و در عین حال خدمات بهتر به وسیله این شاخصه ها فراهم می گردد ولی با تقویت شرکت های منطقه ای و توسعه باشگاه مسافران هوایی این شرکت ها، دامنه رقابتی بین این ایرلاین ها و شرکت های داخلی بسیار وسعت گرفته و حتی با برطرف شدن مسائل شرکت های داخلی، رقبای بسیار بزرگی در بازار ایران برایشان بالفعل وجود دارد. این در حالی است که خطوط هوایی مقرون به صرفه قیمت و اصطلاحا low-cost carrier=LCC شرایط را برای ورود به چنین بازارهایی آنالیز می نمایند.

از نظر رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی دو راه چاره برای آسیب کمتر به شرکت های هواپیمایی داخلی وجود دارد که آن هم حمایت از خطوط هواپیمایی داخلی و پایین نگه داشتن نرخ ها به وسیله شرکت های داخلی با روش های هوشمندانه است.

به جز ارائه دهندگان خدمات سفر هوایی مانند خدمات فرودگاهی، کترینگ، آژانس های مسافرتی و...، دو دسته مسافران خروجی و تورهای ورودی از شرایط موجود آسیب می بیند.

سن بازنشستگی یا بیماری، یا دلایل دیگری وجود دارد که مانع از امکان پروازهای مستقیم به صورت فراقاره از ایران می گردد و باید 18 ساعت پرواز برایشان تقسیم گردد، اینجا است که ضرورت حفظ دست کم دو ایرلاین اروپایی بسیار حیاتی است.

گردشگران خارجی با نبود پرواز مسقیم از کشور محل سکونتشان و بعلاوه کمبود تنوع پروازهای خارجی به شهرها و مقاصد گردشگری داخلی مانند شیراز، اصفهان، مشهد و تبریز ناچارند از پرواز با چند مسیر به وسیله فرودگاه امام (ره) اقدام نمایند که به جز زمان بر بودن و ایجاد خستگی، باعث افزایش قیمت تمام شده بسته سفر شده که در نتیجه نرخ تمام شده سفرنامه ایران برای جامعه بزرگی از مسافران غیرقابل رقابت می گردد. تعریف بازارهای جایگزین و تدوین مسیرهای تازه گردشگری یکی از راه چاره ها برای برطرف این مشکل بحرانی است اما همچنان تاکیدها به اختصاص ارز دولتی در قالب R.O.E به شرکت های هواپیمایی است.