زرشک را دست کم نگیرید - مجله وتورلد

برای کسانی چون من که در شهر زندگی می نمایند، تصور یک عالمه زرشک روی درخت هم عجیب و غریب است، چه برسد به دیدن هکتارها مزرعه که پوشیده شده اند با دانه هایی به رنگ یاقوت! چه کسی فکرش را می کرد زرشک درخت داشته باشد؟

روستاهای منطقه زیرکوه از معدود روستاهای خشت و گلی کشورمان هستند که هنوز وجود دارند، هنوز در آنجا نان را در تنور می پزند، هنوز خر یا قاطر در کوچه ها سواری می دهند و هنوز شب ها در آسمان شفافش می گردد ستاره شمرد؛ هرچند که بسیاری از خانه ها خالی هستند و اهالی در جست وجوی زندگی بهتر به شهر رفته اند. خنکای صبحگاهی که به صورتت می خورد تازه می فهمی اینجا کویر است. غروب که می گردد و سکوتی مطلق همه جا را فرا می گیرد تازه می فهمی اینجا روستاست.

افین، روستایی از توابع شهرستان زردکوه یکی از بزرگ ترین مراکز کشت زرشک در دنیا است. هرچند کم آبی تعداد مزارع را کم نموده اما همچنان کاشت زرشک شغل اصلی مردم این منطقه محسوب می گردد؛ زرشک زیبا، این دانه یاقوتی رنگ که برداشت آن بی نهایت سخت و طاقت فرساست.

زنان و مردانی در سرمای پاییزی باید دست هایشان را با تیغ های درشت این درختچه ها زخمی نمایند تا بتوانند تن این درختچه ها را از دانه دانه این میوه اعجاب انگیز خالی نمایند و این تازه ابتدای ماجراست. جدا کردن شاخه ها از محصول، تمیزکردن و پاک کردن، الک کردن و باددادن و در نهایت خشک کردن زرشک کارهای دیگری است که پیش روی آنهاست. برای در دست دریافت یک مشت زرشک زحمات غیرقابل تصوری باید کشید.

خانه های سنگی، باد سرد و خارهای روی زمین هیچ کدام باعث نشده تا از میزان مهر و مهمان نوازی مردم این منطقه کم گردد. هیچ کدام از تیغ های روی این درخت ها بر دل مردمانش ننشسته است. این را می گردد از نان تنورپخته و مربای زرشکی که با سخاوت تمام جلوی مهمان ها می گذارند فهمید؛ زرشک ترشی که با سختی تمام برداشت می نمایند و با شیرینی جلوی روی ما می گذارند تا با یک قاشق ببلعیم و لذت ببریم.

افین هم همچون بسیاری از مناطق کشور زیبای ما ناشناخته و بکر است. در افین و بسیاری از مناطق خراسان جنوبی می گردد از آرامش و امنیت روستایی لذت برد، در کوچه پس کوچه های خاکی آن قدم زد و شب ها با نگاه کردن به ستاره ها رویا بافت. رویابافتن؛ کاری که دیگر در شهرهای شلوغ از یادمان رفته است.

خبرنگاران - دریافتی از یلدا معیری