قصه هایی از آینده نقل کنید - مجله وتورلد

سعید مجیدی در روز خاتمهی داوری جشنواره قصه گویی با حضور در جلسه نقد و آنالیز این جشنواره تاکید نمود: اینکه ما بخواهیم به وسیله قصه گویی بچه ها را با مشاغلی که در گذشته بوده اند، آشنا کنیم، غلط است. این وظیفه، وظیفه میراث فرهنگی است. وظیفه قصه گو، پرورش قوه خیال در فکر کودک است. پس چرا ما، در این خیال پروری ها، فقط روی رستم دستان هزار سال پیش که پهلوان بود، متمرکز شده ایم و هیچ حرفی از آینده نمی زنیم؟ مگر ژول ورن این کار را نکرد؟ بخشی از این کار بر دوش قصه گویان ماست.

وی ادامه داد: سنت هایی که قدرت زنده ماندن را ندارند، نباید به زور نگه داشت. مگر کسی نوروز را، تا به امروز زنده نگه داشته است. نوروز، خودش به واسطه توانایی هایی که داشته، توانسته است تا به امروز زنده بماند. این توجیه که در گذشته مثلا شغلی به نام میراب بوده و میرابدارها چه می کردند، وظیفه یک قصه گو نیست. مگر ما، میراث فرهنگی هستیم. ما قصه گو هستیم و بحث اصلی قصه گو پرورش فکر و خیال کودک است و بس.

این مدرس صداسازی و فن بیان اضافه کرد: اینکه ما، تصور کنیم اگر میراب ها امروز بودند؛ شرایط آب و آبرسانی از کیفیت بهتری برخوردار بود؛ زیر سوال است. ما، امروز در دنیا متخصصانی داریم که به صورت تخصصی فقط در خصوص آب های سطحی تحقیق و پژوهش می نمایند. این واقعیتی است که یکسری از مشاغل به ذات با گذشت زمان از بین رفته اند و ما نباید در داستان های خود تا این مقدار برای احیای آن ها کوشش کنیم. اگر هم بخواهیم به این مشاغل، به واسطه ریشه برخی کلمات مثل نام خانوادگی بپردازیم، این موضوع، نیازمند کاری خیلی خیلی حرفه ای است.

مجیدی بعلاوه در بخش دیگری از سخنان خود تاکید نمود: قصه گو باید به مخاطب خود اجازه مکاشف و خیال پردازی بدهد. این که یک قصه گو همه پاسخ ها و تصویرها را بسازد و به مخاطب اجازه هیچ حرکتی را ندهد، اشتباه است. باید گونه ای از قصه ها برای قصه گویی انتخاب گردد که به مخاطب اجازه دهد، تصاویر آن را، در فکر خود مجسم کند.

حامد زحمتکش بازیگر و کارگردان نیز به عنوان یکی دیگر از منتقدان جلسه نقد و آنالیز جشنواره قصه گویی کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان گفت: معرفی برخی از مشاغل فراموش شده از ویژگی برخی از داستان های بچه ها بود که برای من جالب بود؛ اما نباید فراموش کنیم که ما میراث فرهنگی نیستیم. اگرچه که بخشی از فرهنگ و گذشته ما، در کنار همین مشاغل شکل گرفته است.

این هنرمند در بخش دیگری از سخنان خود توضیح داد: اینکه بازیگر و قصه گو، مخاطب را ببیند، خیلی مهم است. وظیفه مهم یک قصه گو و هنرمند عرصه تئاتر این است که مخاطب خود را، ببیند و بشنود. این که او بتواند صدای فردی را که در انتهای سالن نشسته بشنود و پاسخی در خور به سوالات احتمالی او بدهد، نقطه قوت کار اوست و باعث می گردد مخاطب او را رها نکند و تا خاتمه کار همراه او باشد. برخی از قصه گوها به خوبی از این توانایی برخوردار بودند.