رازگشایی از معمای قدرتمندترین پدیده دنیا، تا یک تریلیون بار درخشان تر از خورشید! - مجله وتورلد

به گزارش خبرآنلاین به نقل از metro، با اینکه 60 سال از کشف اولین اختروش می گذرد، اما آن ها همچنان بصورت یک راز به جای مانده اند. زیرا هنوز معلوم نیست که چطور چنین فعالیت قدرتمندی ایجاد می گردد.

اما تحقیقات تازه منتشر شده در مجله ام ان رس (MNRAS) نشان می دهد که این پدیده در نتیجه ادغام کهکشان ها بوجود می آید.

گروهی از دانشمندان به سرپرستی دانشگاه های شفیلد و هرتفوردشایر، داده های تلسکوپ اسحاق نیوتن در لاپالما را تجزیه و تحلیل کردند. آن ها چیزی با عنوان وجود ساختار های ناهمگون را در کهکشان هایی که دارای اختروش هستند، کشف کردند.

پروفسور کلایو تادهانتر، از دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه شفیلد، گفت: اختروش ها یکی از قدرتمندترین پدیده های کیهان هستند و آنچه می بینیم، احتمالاً نشان دهنده آینده کهکشان راه شیری خودمان در برخورد با کهکشان آندرومدا در حدود پنج میلیارد سال دیگر است.

مشاهده این رویداد ها و نهایتا درک دلیل وقوع آن ها می تواند بسیار هیجان انگیز باشد، اما خوشبختانه می دانیم که زمین ما به این زودی ها شاهد یک اپیزود آخرالزمانی نخواهد بود.

تصور می گردد که در مرکز بیشتر کهکشان ها سیاهچاله هایی با جرم بسیار بالا قرار داشته باشند، اجرام آسمانی که جرم آن ها میلیون ها برابر خورشید است. بعلاوه این کهکشان ها حاوی مقادیر قابل توجهی گاز هستند که دور از دسترس سیاهچاله ها قرار دارند.

قدرت باورنکردنی شبکه هایی از نانوسیم های نقره

زمانی که کهکشان ها با هم برخورد می نمایند، این گاز ها به سمت سیاهچاله ها راهنمایی می شوند و در آنجا صرف فراوری مقادیر خارق العاده ای از انرژی می شوند، و به شکل تابش آزاد شده و درخشندگی زیادی در اختروش ایجاد می نمایند.

دانشمندان مشاهدات حاصل از 48 اختروش و کهکشان های میزبان آن ها را با تصاویر بیش از 100 کهکشان غیراختروشی مقایسه کردند.

تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که احتمال تعامل یا برخورد کهکشان هایی که میزبان اختروش ها هستند، با کهکشان های دیگر تقریبا سه برابر بیشتر است.

دکتر جانی پیرس، پژوهشگر فوق دکتری در دانشگاه هرتفوردشایر، گفت: این موضوعی است که دانشمندان سرتاسر دنیا مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در خصوص آن هستند. یکی از انگیزه های اصلی علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، مطالعه در خصوص اولین کهکشان ها در کیهان بود؛ و تلسکوپ وب قادر به تشخیص نوری است که نزدیک به 13 میلیارد سال پیش، حتی از دورترین اختروش ها ساطع شده است.

اختروش ها نقش کلیدی در درک ما از تاریخ کیهان و احتمالاً آینده کهکشان راه شیری دارند.