تور بمبئی: اسکلت های شناور بر سطح دریاچه ای در هند (داستان واقعی) - مجله وتورلد

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور بمبئی ما را تجربه کنید. از دهلی، آگرا و جیپور دیدن کنید و در شهر زیبای بمبئی قدم بزنید، در محیط زیبای فیلم های هندی از لحظات لذت ببرید.

به صورت معمول دریاچه های حاصل از ذوب شدن یخ ها و یخچال های قدیمی از آبی زلال و چشم انداز ای تماشایی و شگفت انگیز برخوردارند. اما دریاچه ای محصور در میان دره ای در کشور هند از این قاعده مستثنی است. دریاچه ای که کشفش با موجی از وحشت و ناباوری همراه بود و نزدیک به هفتاد و پنج سال طول کشید تا پرده از اسرار مخوفش برداشته گردد. در مرور این پرونده عجیب و انتها عجیب ترش همراه ما در بخش گردشگری وحشت خبرنگاران باشید.

در سال 1942 یک رنجر و جنگلبان فعال در پارک ملی ناندا دوی (Nanda Devi National Park) در منطقه روپ کِند (Roopkund) واقع در استان اوتّاراکاند (Uttarakhand) هند پیروز به کشفی عجیب و غیر منتظره شد. در ارتفاع 5,029 متری بالاتر از سطح دریا و در کف یک دره تنگ و باریک، دریاچه ای کوچک واقع شده بود که داستان ترسناکی را بازگو می کرد، داستانی که با مرگ و میری قابل توجه و البته مرموز در پیوند بود.

در آن تابستان، یخ ها ذوب شده و پرده از اسراری ناگفته برداشته بودند. این جنگلبان در بدو امر با تماشا صحنه پیش رو عمیقا حیرت زده و چه بسی هراسان شد. تعداد زیادی اسکلت روی آب این دریاچه شناور بودند و بسکمک دیگر نیز در لبه های کناری دریاچه جا خوش نموده بودند. همه چیز خبر از اتفاقی ترسناک می داد که زمانی در این نقطه اتفاق افتاده بود.

نخستین فرضیه ای که به سرعت مورد توجه نهاده شد، ناخودآگاه از شرایط آن دوران نشأت گرفته بود. در آن روزهای سراسر ترس از جنگ خانمان سوز، این شایعه به صورت توسعه یافت که شاید این اسکلت ها بقایای سربازان ژاپنی هستند که حین گشت و گذار مخفیانه در این سرزمین جان سپرده اند. دولت انگستان که از تهاجم ژاپن به هندوستان وحشت زده شده بود، به سرعت تیمی را برای آنالیز صحت و سقم این مسئله به منطقه مذکور اعزام کرد. هر چند در خلال اولین آنالیز ها تعیین شد که این استخوان ها متعلق به سربازان ژاپنی نیست.

مدارک موجود خبر از قدمت این استخوان ها می داد. گوشت، مو و استخوان های آنها به خاطر مجاورت با هوای سرد و البته خشک شدن سالم به جای مانده بود، اما هنوز هم قدمت و نیز هویت این اسکلت ها در پرده ابهام بود.

به علاوه پیدا شدن این تعداد جسد آن هم در دره ای به این کوچکی پرسش های بیشتری را پیش روی محققان قرار می داد چرا که آن ها هیچ ایده ای نداشتند که چگونه بیش از دویست نفر در این منطقه کشته شده اند. تئوری های دیگری هم در خصوص این مرگ و میر عجیب وجود داشت، مواردی همانند شیوع یک بیماری مسری، زلزله یا جایجایی زمین و البته خودکشی مذهبی. اما برای دهه ها هیچکس نتوانست پرده از اسرار این اسکلت های مرموز بردارد.

اما خوشبختانه در نهایت و در سال 2004، هیئت تحیقاتی اعزامی به این محل خاتمه پیروز به کشف رمز و راز این منطقه عجیب و ترسناک شده و نیز علت مرگ و میر این تعداد انسان را نیز تعیین کردند. پاسخ اما عجیب تر از آن چیزی بود که کسی حتی تصورش را داشته باشد.

در وهله نخست تعیین شد که این اجساد متعلق به 850 پیش از میلاد مسیح است. آنالیز دی ان ای (DNA) بدست آمده از اجساد تعیین کرد که دست کم این افراد از دو گروه مجزای نژادی بودند. گروه بزرگ تر افراد یک خانواده یا قبیله بودند که ارتباط خونی نزدیکی با هم داشتند و گروه دوم و کوچک تر ظاهرا متعلق به مردم محلی بود که احتمالا در مقام نگهبان یا باربر در خدمت این خانواده بودند. بعلاوه ظاهرا هفتاد درصد گروه بزرگ تر به نوعی با ایران نزدیکی داشتند.

در پی جستجوهای گسترده تر به تدریج حلقه، کفش های چرمی، نیزه و چماق های ساخته شده از چوب بامبو نیز کشف شد و کارشناسان را به باور این مسئله راهنمایی کرد که این گروه احتمالا زائرانی بودند که در طول حرکت در این دره از کمک مردم بومی استفاده می کردند یا در پی سکونتگاهی تازه یا مناسب می گشتند.

از طرف دیگر با آنالیز های اجرا شده تعیین شد که تمامی این افراد به شیوه ای مشابه از این جهان رفته ا ند که البته مرگ خوشایندی هم نبوده است، همه آنها از ناحیه سر دچار جراحات شدیدی شده بودند. هرچند آنالیز های دقیق تر روی جمجه این افراد تعیین کرد که این جراحات بی شک ناشی از شلیک اسلحه نبوده است، اما به هر حال آنها با شی گردی مورد حمله نهاده شده بودند که صدماتی جدی به جمجمه وارد نموده بود. به هر حال این پرسش مطرح بود که چه چیزی عامل مرگ این چند صد نفر بوده است؟

اما سرنخ حل این راز خیلی ناگهانی در اختیار محققان نهاده شد. در میان زنان هیمالیایی یک ترانه قدیمی و محلی باستانی وجود دارد. شعر این ترانه در خصوص الهه ای است که ساکن بخشی از کوهستان بوده و با کسانی که جرأت تعدی به قلمروی او را به خود دهند، به سختی برخورد می نماید. ظاهرا او بارانی از تگرگ بر سر آنان می ریزد که به سختی آهن هستند.

و این گونه بود که بعد از این همه تحقیقات و آنالیز های اجرا شده، هیئت تحقیقاتی به پاسخ خود رسید، جوابی که از دل یک ترانه قدیمی به دست آمده بود. آنها اعلام کردند که هر دویست نفر جان خود را به علت بارش ناگهانی و البته شدید تگرگ از دست داده اند.

در میان یک دره باریک و بدون جایی برای پنهان شدن و پناه گرفتن، بارش این توپ های سخت که احتمالا در حدود 23 سانتی متر قطر داشته اند، از شلیک هر اسلحه ای مرگبارتر بوده است. به خصوص وقتی نه یکی، نه ده تا یا صدتا بلکه هزاران توپ سخت باریدن بگیرد و در نتیجه هم مسافران و هم همراهان آنها ناگزیر تسلیم مرگ شدند. طی سالیان بعد با بارش بارف رفته رفته اجساد از نظر محو شده و داستان خود را برای مدتی بسی طولانی در سینه پنهان کردند. در واقع بقایای آنها در اعماق این دریاچه و برای نزدیک به هزار و دویست سال آرام گرفته بود تا در نهایت کشف شده و داستان خود را در قالب آهنگی قدیمی بازگو کردند.

امروزه این منطقه به خصوص به علت وجود این دریاچه به معروفیت رسیده و پذیرای گردشگرانی است که حین گشت و گذار در سرزمین زیبا و پر رمز و راز هند سری هم به دریاچه اسکلت ها زده و با داستان آن مردمان بدشانس آشنا می شوند.

دریاچه اسکلتی در استان اوتارکند- هند

امیدوارم از مطالعه این مطلب که آخرین مطلب بخش گردشگری وحشت در سال 95 بود، لذت برده باشید. خرسند خواهیم شد نظرات، پیشنهادات و نقدها سازنده خود را با ما در میان گذاشته و ما را در بهتر کردن محتوای این بخش در سال تازه کمک کنید. پیشاپیش سال نو را به شما عزیزان تبریک گفته و سالی سرشار از شادی، سلامت و پیروزیت را برای شما آرزومندیم.