مرگ 7 کودک در کمتر از سه ماه به علت محرومیت و سهل انگاری مسئولان! - مجله وتورلد

به گزارش اعتماد، چهارشنبه 20 اردیبهشت جاری؛ بهزاد و پیمان، ولی لو دانش آموزان کلاس پنجم اهل روستای پنجرلو بر اثر واژگونی نیسان در جاده بورالان از توابع شهرستان ماکو در استان آذربایجان غربی جان خود را از دست می دهند. در این سانحه دو دانش آموز دیگر هم به شدت زخمی می شوند. این حادثه تلخ به علت نبود سرویس مدرسه و امکانات لازم اتفاق افتاده است. یکی از مسوولان این منطقه به اعتماد شرح می دهد که دانش آموزان این منطقه هر روز کنار جاده می ایستند تا شانسی یکی آن ها را سوار کند و به روستای شان برساند...

چهار روز بعد، یکشنبه 24 اردیبهشت جاری نیز دو کودک بلوچ عبدالله و مروان ابراهیمی در رودخانه شکرجنگل در شهرستان راسک واقع در استان سیستان و بلوچستان غرق می شوند. این حادثه غم انگیز نیز به علت قطعی آب مورد احتیاج روستای شکرجنگل اتفاق افتاده است. اسد رییسی پور، دهیار روستای شکرجنگل در خصوص این حادثه تلخ به اعتماد می گوید که بیش از یک ماه است آب این روستا قطع شده و پمپ آب خراب است. چندین بار به مسوولان مربوطه موضوع را گفته ایم، اما اعتنا ننموده اند. پدر این دو کودک هم از اداره آب و فاضلاب شکایت نموده است.

طبق آمار رسمی منتشر شده؛ در کشور ما بیش از 26 میلیون نفر در محرومیت به سر می برند. در منطقه ها محروم بعضی بچه ها به خاطر سهل انگاری مسوولان قربانی می شوند. در اهواز چاه های فاضلاب سرپوش ندارند و ده ها کودک در آن ها سقوط می نمایند و جان می دهند. در سیستان و بلوچستان ده ها کودک در رودخانه و هوتک ها می افتند و غرق می شوند. در منطقه ها محروم دیگر هم بچه ها به دلایلی همانند نبود سرویس مدرسه و... جان شان به خطر می افتد و کشته می شوند. آنالیز های اعتماد نشان می دهد از ابتدای امسال تا به امروز دست کم 7 کودک به خاطر فقر و سهل انگاری مسوولان جان خود را از دست داده اند.

10 فروردین؛ کودکی 8 ساله هنگام بازی در پارک شهدای اهواز به خاطر نبود سرپوش چاه های فاضلاب در چاه سقوط می نماید و جانش را از دست می دهد.

17 فروردین؛ دانش آموزی 9 ساله در روستای جنبه دراز بخش احمدآباد در استان خراسان رضوی به خاطر سهل انگاری مدیر مدرسه، سرش میان نرده های پنجره کلاس گیر می نماید و خفه می گردد. لازم به ذکر است که مدیر مدرسه کلاس ها را وارسی ننموده بود و مدرسه از حفاظ های استاندارد برخوردار نبوده است.

1 اردیبهشت؛ کودک 3 ساله اهوازی به خاطر قصور شرکت آبفا داخل چاه فاضلاب سقوط می نماید و کشته می گردد.

حالا هم که به فاصله چند روز چهار کودک در استان های سیستان و بلوچستان و آذربایجان غربی جان شان را از دست داده اند. اعتماد در این گزارش به جزییات این دو رخداد تلخ می پردازد.

پرده اول: ماکو، جاده بورالان

می گویند؛ جاده بورالان (واقع در استان آذربایجان غربی) آسفالت است، اما چاله و خرابی زیادی دارد و دانش آموزان روستای پنجرلو هر روز باید بیست دقیقه طی نمایند تا به مدرسه برسند. این در حالی است که آن ها از امکانات مورد احتیاج مثل سرویس مدرسه برخوردار نیستند. چهارشنبه گذشته وقتی بهزاد و پیمان؛ دو دانش آموز دبستانی به همراه عمو و پدربزرگ شان از مدرسه به سمت روستای شان برمی گشتند ناگهان نیسان آن ها در این جاده واژگون می گردد و این دو دانش آموز و پدربزرگ شان در این سانحه کشته می شوند. دو دانش آموز دیگر هم که از اقوام آن ها بودند، زخمی می شوند و دست و پای شان می شکند.

پدر این دو دانش آموز در خصوص این حادثه به اعتماد می گوید: بهزاد پسر من بود و پیمان برادرزاده ام. هر دو کلاس پنجم بودند. ما عشایر هستیم و هیچ امکاناتی نداریم. بچه های ما هر روز تا مدرسه باید بیست، سی دقیقه طی نمایند تا به مدرسه یا خانه برسند. روز حادثه پدر، عمو و پسرعمویم به همراه بچه ها در نیسان بودند تا به روستا برسند، ولی ناگهان ماشین شان چپ می نماید. پسرعمو، پدر و پسرم کشته می شوند. دو برادرزاده های دیگرم هم دست و پای شان شکسته است.

او در ادامه می گوید: چندین سال پیش هم در همین جاده بر اثر تصادف دو، سه دانش آموز کشته می شوند. بچه های روستا سرویس مدرسه ندارند. این مدرسه را هم تازه درست کردند. اسمش هم مدرسه پربرکت است. قبلا اسمش عمرمختار بود. بچه ها هر روز کنار جاده می ایستند یا تراکتور می آید یا موتور می آید یا کامیون می آید یا پیکان می آید... با این ها به مدرسه می روند و برمی گردند. ما هیچ امکاناتی نداریم و در منطقه ای محروم زندگی می کنیم. مسوولان نه جاده را درست می نمایند، نه سرویس مدرسه برای بچه ها می گذارند و این قضیه همین طور ادامه دارد...

یکی از مسوولان شهرستان ماکو تاکید می نماید که نامی از او در گزارش برده نگردد. او نیز در خصوص سانحه مربوط به واژگونی نیسان و کشته شدن سه نفر در جاده بورالان به اعتماد می گوید: بیشتر روستا های اینجا عشایرنشین هستند. این بچه ها هیچ امکاناتی ندارند و برای رفت و آمد به مدرسه بدون سرویس مانده اند. نه مدرسه و نه آموزش و پرورش تا به حال هیچ وسیله نقلیه ای در اختیار این بچه ها نگذاشته است. این دانش آموزان کنار جاده ها می ایستند تا به طور شانسی یک وسیله نقلیه از راه برسد و آن ها را سوار کند. ما چندین بار در جلسات مطرح کردیم؛ وعده وعید می دهند، اما هیچ کدام از وعده وعیدهای شان هم درست از آب درنمی آید. باید برای این دانش آموزان سرویس مدرسه در نظر بگیرند، چون بعضی افرادی که وسیله نقلیه دارند، گواهی ندارند و فقط به قصد رساندن این بچه ها سوار وسایل نقلیه می شوند. خب این موضوع خیلی خطرناک است.

به گفته این مسوول بخش بورالان در منطقه آزاد ماکو روستا های زیادی دارد که در این بخش حدود سیصد، چهارصد خانوار در چادر ساکن هستند.

پرده دوم: راسک، رودخانه شهرجنگل

دبه و بطری های خالی را از آب رودخانه روستای شهرجنگل (واقع در استان سیستان و بلوچستان) پر می نمایند تا به سمت خانه شان برگردند، اما ناگهان زیر پای شان خالی می گردد و لیز می خورند و به داخل رودخانه می افتند. مروان و عبدالله که هر کدام 8 و 9 سال داشتند در این حادثه جان شان را از دست می دهند. پدر آن ها از اتفاقی که برای دو کودک خردسالش اتفاق افتاده، شاکی است. او به اعتماد می گوید: حدود یک ماه و نیم است که پمپ آب روستا خراب شده است. آن روز مروان و عبدالله به همراه مادرشان به رودخانه شهرجنگل می روند تا دبه و بطری های خالی را پر از آب نمایند. هنگام برگشت یادشان می افتد که دو، سه تا از بطری ها را کنار رودخانه جا گذاشته اند، برمی گردند تا بطری ها را بردارند که پای یکی از آن ها لیز می خورد و در یک آن هر دو آن ها داخل آب می افتند. نیم ساعت که می گذرد مادرشان متوجه می گردد خبری از مروان و عبدالله نیست. نگران به سمت رودخانه می رود و آنجا متوجه می گردد بچه ها در آب غرق شدند. هیچ کس هم کنار رودخانه نبوده تا آن ها را نجات دهد. به من اطلاع می دهد. بچه ها را به بیمارستان امام علی راسک رساندیم، اما آب زیادی وارد بدن شان شده بود. بعد از این حادثه من شکایتی را به یاری دهیار روستا تنظیم کردم و تحویل فرمانداری دادم. شکایتم هم علیه شرکت آب و فاضلاب است.

او در ادامه شرح می دهد: هیچ کس ماجرا را پیگیری نمی نماید. اگر آب روستا را قطع نمی کردند بچه های ما مجبور نبودند کنار رودخانه بروند و این بلا سرشان بیاید. نباید به خاطر سهل انگاری و خطای مسوولان مربوطه دو پسر 8 و 9 ساله من که در مدرسه درس می خواندند از مدرسه بیایند و برای برداشتن آب به کنار رودخانه بروند و جان شان را از دست بدهند! باید دادرسی باشد.

او در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا اطراف رودخانه حفاظ ندارد؟ می گوید: اینجا ما چیزی نداریم. آب برای خوردن و کار های دیگر نداریم چه برسد به حفاظ.

اسد رییسی پور، دهیار روستای جنگل نیز در خصوص حادثه غم انگیزی که برای این دو کودک بلوچ اتفاق افتاده است به اعتماد می گوید: این دو کودک برای آوردن آب آشامیدنی کنار رودخانه رفته بودند که این اتفاق برای شان می افتد. مادرشان هم تا به خودش می آید آن ها غرق شده بودند. بعد از ماه رمضان آمدند پمپ را نصب کردند، اما تا الان آب روستا وصل نشده است. در این مدت من به اداره آب، بخشداری و فرمانداری مراجعه کردم، اما نتیجه ای نگرفتم. از همان ابتدا گفتند؛ صبر کنید. الان از صبر ما حدود بیست روز می گذرد، ولی هیچ خبری نیست. واقعا یک روز بدون آب نمی توان زندگی کرد. آبی هم که در اختیار قرار دادند اهالی روستا مجبور هستند، استفاده نمایند. اگر به شما بگویند از این آب بهره ببرید قطعا این کار را نخواهید کرد.

دهیار روستای جنگل شهر به سوال آخر این گونه پاسخ می دهد.

پدر این دو کودک می گوید که با یاری شما شکایتی را علیه اداره آب و فاضلاب تنظیم نموده است. درست است؟

این خانواده چه شکایت نمایند چه ننمایند اینجا کسی رسیدگی نمی نماید. کاری از دست دهیار و شورا برنمی آید.

سالانه دست کم 20 کودک بلوچ بر اثر غرق شدگی جان شان را از دست می دهند

استان سیستان و بلوچستان از جمله استان های محروم کشور است. در این منطقه بچه ها در معرض انواع خطر ها قرار دارند. گزارش ها حاکی از آن است منطقه های که در استان سیستان و بلوچستان از شبکه آب رسانی و لوله کشی محرومند با آمار بیشتری از غرق شدگی بچه ها روبه رو هستند.

طبق آنالیز های اعتماد از آمار منتشر شده رسمی، سالانه دست کم 20 کودک بلوچ در هوتک ها (گودال های آب) و رودخانه ها غرق می شوند.