آنچه یار مهربان با اهالی روستای نوبندیان کرد - مجله وتورلد

سارا فرجی: شاید خیلی از شما فکر کنید که در زمانه فعلی که دنیای گوشی و اینستاگرام و اینترنت و فضای مجازی است دیگر چه کسی به کتاب اهمیت می دهد و یا حتی فکر کنید اینکه در قدیم ترها می گفتند یک کتاب می تواند زندگی یک نفر را تغییر دهد امروز دیگر صدق نمی نماید اما من می خواهم مثال نقض برای این موضوع بیاورم و بگویم این طور نیست و کتاب هنوز هم خیلی تأثیرگذار است و می تواند روی زندگی و آینده خیلی ها تأثیر گذار باشد. اگر سوالتان این است که چطور؟ گزارش پیش رو که روایت تأسیس یک کتابخانه کوچک و محقر در یکی از منطقه ها محروم چابهار در منطقه نوبندیان است را بخوانید تا بهتر لمس کنید که کتاب چطور می تواند تأثیرگذار باشد.

حکیم، جوان 33 ساله ای است که به گفته خودش اولین بار با مفهوم کتابخانه وقتی در دبیرستانی در چابهار درس خوانده آشنا شده و بعد از تمام شدن تحصیلش در دانشگاه تصمیم گرفته کتابخانه ای در روستای نوبندیان (روستایی در دهستان نگور بخش مرکزی شهرستان دشتیاری در استان سیستان و بلوچستان) دایر کند و بچه های این روستا را با کتاب و کتابخوانی آشنا کند. حتماً حکیم قصد داشته بچه های روستا زودتر از خودش با کتابخانه آشنا شوند و همین موضوع موجب می گردد که این دغدغه را با شورا و دهیار نوبندیان در میان بگذارد و در نهایت با در اختیار گذاشتن یک زمین شخصی خودش در این منطقه و حمایت یک انجمن مردم نهاد، کتابخانه کوچکی در این منطقه دایر می نماید.

این کتابخانه که تیرماه سال جاری چهار سال می گردد که تأسیس شده، 300 نفر عضو و حدود دو هزار جلد کتاب دارد.

حیکم پاده بان مؤسس این کتابخانه گفت: در ابتدای تأسیس کتابخانه فقط پسرها به کتابخانه می آمدند اما رفته رفته با فرهنگ سازی که در روستا صورت گرفت به خانواده ها اطمینان دادیم که کتابخانه محیط امنی است و به این ترتیب پای دخترها هم به کتابخانه باز شد و خوشبختانه استقبال خوبی از این مکان فرهنگی شد. تا پیش از این، بچه های روستا فقط کتاب درسی دیده بودند و وقتی از آنها می پرسیدیم می خواهی چکاره شوی پاسخ می دادند: دکتر یا مهندس اما پس از تأسیس کتابخانه دنیای آنها به اصطلاح بزرگ شد، طوری که چند وقت پیش چند نفر از بچه هایی که برای مطالعه به کتابخانه می آیند به من گفتند تصمیم گرفتند در آینده فیلمساز یا خبرنگار شوند و این خیلی اتفاق خوبی است.

وقتی کتاب هنوز هم می تواند سرنوشت ساز باشد

وی افزود: پس از دایر شدن کتابخانه برای منظم شدن امورات کتابخانه صندوق اشتراک ماهانه ایجاد کردیم و از چند نفر از نوجوانان هم خواستیم که مسئول کتابخانه شوند. عضویت و امانت گرفتن کتاب در این کتابخانه رایگان است و خوشبختانه فرهنگ آن خیلی خوب در میان بچه ها شکل گرفت. پس از گذشت مدت زمانی از تأسیس کتابخانه به یاری خیرینی که در انجمن همراه ما بودند، وسایل بازی، کامپیوتر و یک ویدئو پروژکتور هم تهیه کردیم که بچه ها هر از گاهی در کتابخانه بتوانند فیلم هم ببینند. جالب اینکه خیلی از بچه هایی که برای اولین بار آمدند اینجا فیلم ببینند، برای اولین بار بود که با پدیده فیلم تماشا روی پرده و فیلم تماشا به صورت دسته جمعی روبرو شده بودند و برایشان تازگی داشت این در حالیست که شاید در دنیای امروز تصور چنین امروزی برای خیلی از شهرنشینان غیرقابل تصور باشد.

پاده بان ادامه داد: مورد دیگر اینکه در حال حاضر کتابخانه علاوه بر اینکه پاتوق فرهنگی خوبی در روستا شده، مکانی برای مطالعه آزاد افرادی است که به هر دلیلی در خانه نمی توانند درس یا کتاب بخوانند. مثلاً بچه هایی که کنکور دارند برای مطالعه درس به کتابخانه می آیند و اینجا درس می خوانند. بعلاوه نشست هایی با عنوان نشست کتابخوان برگزار می گردد که در آن بچه ها درباره کتاب هایی که مطالعه کردند حرف می زنند.

این فعال فرهنگی افزود: اغلب کتاب هایی که از کتابخانه امانت گرفته و مطالعه می گردد رمان و داستان است و میانگین سنی افرادی هم که این کتاب ها را می خوانند بین 25 تا 35 سال است.

پاده بان در انتها گفت: ما در انجمن مردم نهادی که فعالیت می کنیم تا به امروز 16 کتابخانه در روستاهای مختلف چابهار تأسیس کردیم؛ هدف اصلی مان هم برای این کار افزایش آگاهی و ایجاد روحیه مطالبه گری است چون به عقیده ما بسیاری از مسائل و مسائل بلوچستان و سایر منطقه ها محروم با بالا رفتن آگاهی حل می گردد.