دیالوگ های به یادماندنی برد پیت
به گزارش مجله وتورلد، ویلیام بردلی بِرَد پیت، (متولد 18 دسامبر 1963) است. وی تا به امروز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار و جایزه گلدن گلوب و یک بار برنده جایزه گلدن گلوب شده است. اولین فیلمی که باعث شناخته شدن برد پیت شد، فیلم تلما و لوییز محصول سال 1991 بود. اما اولین نقش های پیروز و اصلی وی در فیلم های بعدی اش چون رودخانه ای که از آن میان می گذرد (1992)، مصاحبه با خون آشام (1994) و افسانه های خزان (1994) رخ داد. دو فیلم هفت و 12 میمون باعث تحسین وی از سوی منتقدین شد و در نهایت نیز بخاطر فیلم 12 میمون، برای اولین بار نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و همچنین برنده یک جایزه گلدن گلوب شد. حدود 4 سال بعد، فیلم باشگاه مبارزه با بازی برد پیت به نمایش درآمد و سپس نقش آفرینی وی در سه فیلم یازده یار اوشن، دوازده یار اوشن و سیزده یار اوشن توجه مخاطبان را به سویش جلب کرد. با این وجود اما از نظر درآمد، پروفروش ترین فیلم هایش، تروآ، آقا و خانم اسمیت و جنگ جهانی زد هستند. دومین و سومین نامزدی دریافت جایزه اسکار برد پیت برای فیلم های دیگرش، مورد عجیب بنجامین باتن (2008) و مانیبال (2011) بود.
تایلر دردن (نقش اش در باشگاه مشت زنی): این زندگی توئه و بالاخره در عرض یک لحظه تموم می شه.
تایلر دردن: فقط بعد داغون شدنه که ما می تونیم دوباره احیا بشیم.
تایلر دردن (دربارۀ شرایط عضویت در باشگاه جنگ صحبت می کند): خیله خب، اگه داوطلب جوون بود، بهش بگین که خیلی جوونه. اگه پیرمرد بود بگین خیلی پیره. اگه چاق بود بگین خیلی چاقه. اگه داوطلب سه روز رو گشنه، بی سرپناه یا تشویقی منتظر موند می تونه بیاد تو و تمریناتش رو شروع کنه.
تایلر دردن: (به دستورالعمل ایمنی در هواپیما اشاره می کند) می دونی اونا برای چی تو هواپیما ماسک اکسیژن می ذارن؟
- راوی: خب برای اینکه بتونی نفس بکشی.
- تایلر دردن: اکسیژن سرحال ات می آره. در یک فاجعۀ اضطراری، تو نفس های مضطربانۀ عمیق می کشی. یک دقعه راضی و سر به راه می شی. تقدیرت رو قبول می کنی. همیشه همینه…
- راوی: عجب، تئوری جالبیه.
تایلر دردن: همۀ چیزهایی که دوست داری باشی، منم. من شبیه اون چیزیم که تو دوست داری ببینی. من باهوش، توانا و از همه مهم تر آزادم تو همۀ مواردی که تو نیستی.
تایلر دردن: تو شغلت نیستی. تو میزان پولی که تو بانک داری نیستی. تو ماشینی که می رونی نیستی. تو محتویات کیف توجیبی ات نیستی. تو لباس نظامی لعنتی ات نیستی. تو تاپالۀ جهانی هستی که همیشه می رقصی و می خونی.
تایلر دردن: اولین قانون باشگاه مشت زنی اینه که اصلاً دربارۀ باشگاه مشت زنی حرفی نزنین.
دومین قانون باشگاه مشت زنی اینه که اصلاً اصلاً دربارۀ باشگاه مشت زنی حرفی نزنین.
سومین قانون باشگاه مشت زنی اگه کسی داد زد بسه، شَل شد، زد رو زمین، مبارزه تمومه.
قانون چهارم اینه که فقط در یک مبارزه دو مرد شرکت می کنند.
قانون پنجم، در هر لحظه فقط یه مسابقه، بچه ها. قانون ششم نه لباس، نه کفش. قانون هفتم مسابقات تا زمانی که اونا می خوان، ادامه پیدا می کنه
و هشتمین و آخرین قانون اینه که اگه این اولین شبتون تو باشگاه مشت زنیه، باید مبارزه کنین.
تایلر دردن: بدون رنج و بدون قربانی کردن، ما هیچ چی نخواهیم داشت.
تایلر دردن: ما بچه وسط تاریخیم…
نه هدفی، نه جایی..
ما هیچ جنگ بزرگی نداشتیم ,ما هیچ رکود مالی نداشتیم
جـنگ بزرگ ما جـنگ بر سر روحه .
رکود بزرگ ما زندگی ماست.
از بچگی تلویزیون به خورد ما داد که روزی میلیونر و خدای سینما و ستاره راک می شیم
ولی هیچ وقت نمی شیم
ما تازه داریم این حقیقت رو می فهمیم
و خیلی خیلی عصبانی هستیم.
تایلر دردن: فقط وقتی همه چیز رو از دست دادیم ، آزادیم کـه هر کاری می خوایم بکنیم.
در نقش هرر در فیلم هفت سال در تبت:
دشمن بزرگ ترین معلم آدمه. اینو تبتی ها می گن!
در نقش بنجامین باتن:
خنده داره که بعضی وقتا آدمایی تو زندگیت بودن که سخت به خاطر میاریشون، ولی بیشترین تأثیرو روت داشتن….
نقش جکی در فیلم به آرامی بکش: من تو آمریکا زندگی میکنم، و تو آمریکا تو باید رو پای خودت بایستی. آمریکا یه کشور نیست، یه بنگاهه! حالا زود باش پولمو بده.
منبع: یک پزشک