خودکفایی به سبک عمه شیرین - مجله وتورلد

خبرنگاران- مژگان مهرابی: او را به نام عمه شیرین می شناسند. این نام را فرزندان برادرش برای او انتخاب کرده اند. بانویی مهربان که در خوشرویی و مهمان نوازی زبانزد اهالی روستای همه سین است. نسرین روزبهانی کدبانویی است که با هنر دست خود علاوه بر تولید محصول برای مصرف روزانه خود و فرزندانش، درآمدزایی هم می کند. در مغازه کوچکش از رب و مربا تا ترشی و سبزی خشک و تنقلات فروخته می شود که کار دست خود اوست. عمه شیرین سبک زندگی جذابی دارد. او دل کنده از فضای شهری، همه وقت خود را به آبادانی باغ کوچکش سپری کرده و در امور هنری کارآفرینی می کند. در یک روز گرم تابستانی ساعتی مهمان خانه باصفای او شدیم و با هم گفت وگوکردیم.

انتهای روستای همه سین، خط مرز روستای بیدک جاده خاکی است که خانه عمه شیرین در آن جا قرار گرفته است.

خانه ای باصفا و سرسبز که صفای خود را از صاحبانش گرفته است. به دیواره خانه بنری با این عنوان نصب شده است: محصولات عمه شیرین. در خانه باز است و عبدالحمید پدرخانواده مشغول آبکمک زمین سبزیجاتی است که در حیاط خانه اش کاشته است. با گفتن: سلام از جانب من، به خود می آید. بی آن که رو ترش کند و بگوید چه کسی به شما اجازه داده با لحنی پدرانه می گوید: بفرمایید دخترم. کاری داشتید؟

وقتی متوجه می شود خبرنگار هستم و از راه دور آمده ام خرسند می شود و همسرش را صدا می کند.

عمه شیرین از انتهای باغ در حالی که سبدی پر از کاهو به دست دارد نزدیک می شود. کاهوهای باغ خودش است که کاشته و حالا می خواهد برای شام سالاد درست کند. نام عمه شیرین واقعاً برازنده اوست چون هم مهربان است و هم لبخند شیرینی به لب دارد. عبدالحمید سریع چند صندلی می آورد و من را دعوت به نشستن می کند. عمه هم تنگی پر از شربت می آورد و تأکید می کند که هوا گرم است و باید مراقب باشم.

می گویم: اهالی روستا شما را به عنوان بانوی نمونه و خودکفا معرفی کردند. گفتند از هر انگشت تان یک هنر می ریزد. و گفتند هرچه در مغازه تان فروخته می شود محصول باغ خودتان است.

• 7 سال با موتور برق سر کردیم!

عمه شیرین ماخوذ به حیاست از خودش تعریف نمی کند اما همسرش می گوید: سرسبزی این باغ کار دست حاج خانم است. همه جور صیفی و سبزی در باغ کاشته است. درخت انگور، توت، آلبالو، زردآلو، همه چیز. تا جایی که خورده می شود که هیچ، باقی را تبدیل به مربا و لواشک و ترشی می کند. رب هایش هم که حرف ندارد. از تهران سفارش می دهند. عبدالحمید با عشق از همسرش تعریف می کند. از بانویی که 20 سال پیش ساکن روستا شده است. زمانی که جز دشت چیزی دیده نمی شد. عمه شرین تعریف می کند: وقتی در اینجا زمین خریدم تک تک خانه ای در روستا دیده می شد. برق نداشت، آب نداشت. 7 سال با موتور برق سر کردیم. گاز هم نداشت که البته الان هم ندارد. خانه کوچکی در زمین ساختیم و باقی بی استفاده بود. این کار اسراف بود و باید فکری می کردم. بهترین کار سبزی کاری و صیفی کاری بود. انواع بذرها را تهیه کرده و با کمک همسرم باغچه را آماده کردیم. حالا محصولات باغ را هم خودم استفاده می کنم و هم فرزندانم. مازادش را هم برای فروش، پسرم به مغازه می برد. از نظر عمه شیرین هیچ چیز را نباید دورریز کرد. او میوه های پلاسیده را خشک کرده و میوه خشک درست می کند. کشمش، توت خشک آلبالوی خشک و... گل محمدی.

• بانوان همت کنند

به گفته عمه شیرین، زندگی در روستا چندان آسان هم نیست اما او سکونت در باغ کوچکش را به آپارتمان نشینی ترجیح می دهد. می گوید: از فضای بسته آپارتمانی دلم می گیرد. پیش تر در محله وحیدیه زندگی می کردیم. هر جمعه به دل طبیعت می زدیم و از فضا لذت می بردیم. تا اینکه گذرمان به این روستا افتاد. با همسرم تصمیم گرفتیم اینجا قطعه زمینی بخریم و کشاورزی کنیم. الان هم نزدیک فرزندانم هستم و هم از باغ کوچکی که در خانه دارم لذت می برم. او گله مند از بانوانی که برای زندگی خود وقت نمی گذارند می گوید: بعضی از خانم های امروزی همه چیز را آماده می خرند. حتی سبزی خوردن را هم پاک کرده خریداری می کنند. انجام کارهای خانه لذت زندگی است و غیر از آن به اقتصاد خانواده کمک می کند. کافی است کمی سلیقه به خرج دهید.

او علاوه بر این کارها انواع هنر دستی را هم یاد گرفته است. گلیم بافی، بافتنی، قالی بافی. چندین بار در مسجد محله نمایشگاه برگزار کرده و از بانوان روستا خواسته تا دستاوردهای خود را عرضه کنند. این کار تأثیر زیادی در روحیه بانوان دارد و آنها حس بیهودگی نمی کنند. عبدالحمید هم چندین سال به عنوان کشاورز نمونه انتخاب شده است. او معمار ساختمانی بوده و در روزهای جنگ همه دارایی خود را برای کمک به جبهه داده است.

می گوید: مسئولان زیادی از این روستا بازدید کردند و به مسائل ما واقف هستند اما وعده شان در حد حرف مانده است. اینجا زمین های ارزشمندی دارد و می توان زعفران کاشت. خود من این کار را کرده ام. اگر مسئولان حمایت کنند و آب کافی در اختیار کشاورزان بگذارند. این روستا می تواند قطب کشاوزی شرق تهران شود. او ادعا می کند می تواند کارآفرینی کرده و با رونق کشاورزی به خصوص زعفران کاری مانع از مهاجرت جوانان به شهر شود.

• مهارت های خانه داری

عادت بعضی از خانم هاست. مرتب گله می کنند که دخلمان به خرجمان نمی رسد و مسائل مالی زندگی مان را تلخ کرده است. اما اگر سیاست خانه داری داشته باشند می توانند هم به خودکفایی برسند و هم درآمدزایی کنند. می گویید چطور با ما همراه شوید.

1. رب، فقط رب خانگی:خیلی وقت ها پیش آمده که خیار و گوجه برای سالاد خریده اید. اما همین که در کیسه را باز کردید با گوجه های لهیده روبرو شده اید. آنها را دور نریزید. همه شان را در قابلمه ای ریخته و بجوشانید. کمی هم نمک. بگذارید غلیظ شود. رب شما آماده است. با آن حداقل یکی 2 وعده غذا می توانید درست کنید. این طوری هزینه ای هم برای خرید رب پرداخت نمی کنید.
2. مرباهای خوشمزه: مرباهای خانگی طرفداران زیادی دارد، کافی است همسایه ها متوجه شوند که شما مربای خانگی تهیه می کنید. استقبال خواهند کرد و راه بی دردسری برای درآمدزایی است. به اندازه قیمت یک شیشه مربای هویج می توانید چندکیلو هویج کرده و مربا درست کنید. هویج، انجیر، گیلاس و سیب به سبب شیرین بودنشان شکر کمتری می خواهد و خیلی هم خوش مزه است. اما آلبالو شکر بیشتری می خواهد اما مزیت دیگری دارد و می توان از آن شربت هم تهیه کرد.
3. ترشی های خانگی: اما ترشی. میوه های تابستانه را می توان تبدیل به ترشی لذیذ کرد که مشتریان زیادی هم دارد. یک روش ترشی میوه است. میوه از همه نوع، شلیل، هلو، سیب، گلابی، آلبالو و...، نیم خورده یا لک دار را خرد کرده را در ظرف بریزید و کمی سرکه یا آب گوجه فرنگی روی آن بریزید. بعد از 2 هفته ترشی شما آماده است. می توانید آنها را به مشتریان خود عرضه کنید. البته ترشی های دیگری هم می توانید درست کنید. ترشی آلبالو. ترشی گوجه سبز.
4. لواشک های ترش و ملس: تابستان است و فصل میوه های رنگارنگ و جورواجور. زنبیل خرید خود را بردارید و به نزدیک ترین بازار میوه وتره بار محله تان بروید. سراغ میوه های ارزان قیمت بروید. فروشنده ها میوه هایی که نرم و لک دار شده را ارزان تر می فروشند. آلبالو، آلو، زردآلو بهترین گزینه برای درست کردن لواشک هستند. آنها را بجوشانید و از صافی رد کنید. بعد هم در ظرف ریخته و در آفتاب بگذارید که خشک شود. آفتاب ندارید؟ روی ظرف ها را با تنظیف یا تور پوشانده و در بالکن قرار دهید. البته برگه زردآلو هم می توانید درست کنید. اگر محصولات شما به مقدار زیاد باشد کافی است مشتری های خود را پیدا کنید. اغلب شهروندان محصولات خانگی را به کارخانه ای ترجیح می دهند. اگر هم کم باشد تنقلات خوبی برای فرزندان تان درست کرده اید.