حقایق عجیب درباره جنگل آمازون - مجله وتورلد

آمازون علاوه بر گیاه و جانور دارای قبایل بومی و مردمی است که در مناطق دورافتاده زندگی می کنند و هرگز کسی را جز افراد قبیله خودشان ندیده اند. برخی از این مردم بومی آدمخوار هستند و هر کاشفی به آن ها نزدیک می گردد را می کشند و می خورند. آفتاب کمی می تواند از میان انبوه برگ و درختان این جنگل عبور کند. زمین جنگل آنقدر تاریک است که حتی در طول روز هم باید با چراغ قوه در آن راه بروید تا بتوانید ببینید. حیوانات بسکمک مثل میمون و مار از درختان بالا می فرایند تا به نور خورشید رسیده و گرم شوند و سپس برای پیدا کردن غذا روی زمین می آیند. جنگل آمازون مکان بسیار جالبی پر از چیزهای خارق العاده است که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

قبایل بومی

بیش از ده قبیله از گروه های کوچک انسانی در بخشهای دورافتاده جنگل آمازون زندگی می کنند. برخی از آن ها نسبت به غریبه ها و کاشفانی که به مناطق زندگی آن ها سفر می کنند مهربان و کنجکاو هستند. آن ها چیزهایی که دارند مثل پوست حیوانات، تیر و کمان های دست ساز را با وسایل کاربردی کاشفان مثل کارد و ظروف پخت و پز مبادله می کنند. قبایل دیگر بسیار وحشی و خطرناک هستند. بسکمک از کاشفان در ماجراجویی های خود ناپدید شدند و هرگز پیدا نشدند. هیچکس نمی داند چه اتفاقی برای آن ها افتاده است. متاسفانه کسانی که به مناطقی از آمازون که پر از بومی های خطرناک است سفر می کنند حتی نمی دانند که مورد تعقیب قرار گرفته اند تا اینکه به آن ها حمله می گردد. این بومی ها شکارچیان ماهری هستند که به آرامی حرکت می کنند.

آدمخوار ها

به گزارش سی ان ان در سال 2009 اعضای قبیله کولینا در برزیل مرد جوانی را در جنگل به دام انداخته، کشته، سلاخی کرده و خورده اند. این قربانی تنها 19 سال داشته است. این منطقه جنگلی در غرب برزیل و در مرز پرو قرار گرفته است. قبیله کولینا هنگام مبادله وسایلی که نیاز دارند گاهی با مردم روستای انویرا روبرو می شوند. آن ها مدت کوتاهی به روستا می آیند و سپس به جنگل برمی گردند. پلیس وقتی درباره این کشتار فهمید که مردان قبیله برای ساکنان روستای دیگری درباره خوردن اندام های یک مرد جوان صحبت می کردند. خانواده این پسرجوان به محل زندگی قبیله کولینا در جنگل رفتند. آن ها از دیدن بدن تکه تکه شده و جمجمه او که از یک درخت آویزان بود وحشت زده شدند. قانون برزیل به پلیس اجازه نمی دهد وارد زمین های بومی گردد بنابراین هیچکس در این قتل دستگیر نشد.

بومی ها چوب برهای غیرقانونی را دستگیر می کنند

مناطق وسیع جنگل های آمازون با آتش سوزی و جنگل زدایی های بی شماری که با هدف ایجاد زمین برای مزرعه انجام می گردد ویران شده است. بااین حال، برخی قسمت های زمین توسط مردم بومی حفاظت می گردد. این زمین ها مستقل هستند و قوانین هیچ کشوری در آن ها اعمال نمی گردد. برخی چوب بر ها وارد این مناطق جنگلی می شوند تا درختانی که غیرقانونی بریده اند را بدزدند. اما اگر توسط مردم بومی دستگیر شوند به مشکل عظیمی افتاده اند. بومی ها آن ها را شکنجه می کنند یا حتی می کشند. در این عکس، مرد جوانی را می بینید که توسط آن ها دستگیر شده است. بومی ها این عکس را انداخته و منتشر کرده اند تا دیگران را از سرنوشتشان آگاه کنند که اگر تلاش کنند وارد زمین های حفاظت شده آن ها شوند حماقت عظیمی کرده اند.

توپ های جنگلی

این سنگ ها یک راز واقعی هستند. صد ها سنگ این چنینی در جنگل های آمازون وجود دارد. آن ها مربوط به دوران ماقبل تاریخ هستند. باستان شناسان نتوانسته اند بفهمند که آن ها چرا و چطور ساخته شده اند. این گوی ها حفاظت می شوند. برخی از این سنگ ها بش از 2.5 متر قطر دارند. سنگ ها از منابعی تشکیل شده اند که بسیار دورتر از محل پیدا شدن آن ها قرار دارند. این یعنی انسان های اولیه که تصور می گردد تنها ابزارهای بسیار ابتدایی داشته اند این سنگ های کروی کامل را ساخته اند. آن ها را کیلومتر ها هل داده اند، از تپه ها بالا برده اند، از رودخانه ها و جنگل های انبوه گذشته اند و به این نقطه رسانده اند. برخی معتقدند این سنگ ها با اهداف مذهبی ساخته شده اند، با این حال هیچ شاهد واقعی وجود ندارد که این ادعا را تایید کند. منشا و هدف آن ها یک راز مانده تا زمانی که کسی چیزی در اسناد باستان شناسی پیدا کند که آن را توضیح دهد.

ماهی ها نمی توانند در رودخانه جوشان شنا کنند

د ر مرکز جنگل های آمازون پرو، رودخانه ای وجود دارد که آبش آنقدر داغ است که هرچیزی که اتفاقی داخلش بیفتد را می کشد. دمای این رودخانه به بیش از 93 درجه سانتیگراد می رسد. همیشه روی این رود بخار آب جوش جریان دارد. هیچکس دلیل آن را نمی داند. برخی معتقدند که یک شرکت معدنی موجب گسستگی ساختار ها زمین گرمایی زیرزمینی شده و گازهای داغی را از اعماق زمین وارد این رودخانه می کند. مردم محلی فکر می کنند که این رودخانه انرژی معنوی دارد. مردم بومی آمازون برای دعا و آوازخوانی در اطراف آن جمع می شوند و بازدیدکنندگان هم به آن ها ملحق می شوند. فقط باید مراقب باشند داخل آب نیفتند تا تبدیل به سوپ خوشمزه آدمخواران نشوند.

جنگ های قبیله ای

در برخی قسمت های جنگل آمازون ، جنگ های طولانی بین قبایل جریان دارد. آن ها مدام به هم حمله می کنند، مردان حریف یکدیگر را می کشند و زنان جوان را به بردگی می گیرند. این جنگ ها بدون هشدار آغاز می شوند و خشونت آن ها باورنکردنی است. آن ها از سلاح های ابتدایی، اما کشنده استفاده می کنند. به دلیل احتمال حمله، بسکمک از قبایل چادرنشین هستند. آن ها مجبورند مدام به قسمت های مختلف جنگل مهاجرت کنن تا از دشمنانشان دور بمانند. این جنگ ها جمعیت قبایل را محدود نگه می دارد و مانع رونق آن ها می گردد.

ماری که بیش از 9 متر طول دارد

در سال 1922 یک کشیش کاتولیک به نام پدر ویکتور هینز به رودخانه آمازون در بخش دورافتاده ای از برزیل در منطقه پارا رفته بود. او گزارش داد که ماری دیده که بیش از 2.5 متر طول داشته است. هفت سال بعد وقتی کشیش باز به همان منطقه رفت دوباره مار را دید. دومین بار مار در آب شنا می کرد و چشمانش آنقدر عظیم بود که ابتدا آن ها را با چراغ های قایق اشتباه گرفت. مارهای بوآ که 3 تا 9 متر طول دارند در جنگل های آمازون عادی است. البته مارهای عظیمتری هم وجود دارند.

آمازونی های آدم ندیده

بسکمک از مردم قبایل بومی در مناطقی زندگی می کنند که هیچ ارتباطی با بقیه جهان ندارند. زندگی آن ها بر اساس ارتباط با طبیعت است که مردم جهانی مدرن احتمالا هرگز آن را درک نمی کنند. آمازون منطقه ای غنی و هم چنین شش های زمین است. همه درختان و گیاهان اکسیژن تولید کرده و هوا را از کربن دی اکسید که منبع تغییرات آب و هوایی است پاک می کنند. این یکی از دلایل اصلی نیاز به نجات جنگل های آمازون است. بسکمک از داروهای مفید از گیاهان و منابع این جنگل کشف شده اند. برای مثال، آسپیرین که رایج ترین داروی مسکن جهان است از یک ماده شیمیایی ساخته می گردد که از پوست درخت استخراج می گردد. هزاران داروی مفید بالقوه وجود دارند که هنوز کشف نشده اند. تنها یک درصد از گونه های گیاهی و درختان کاملا فهرست و ارزیابی شده اند. درصد کمی از آن ها از نظر خاصیت درمانی مورد آزمایش قرار گرفته اند. آمازون واقعا یکی از گنجینه های جهان است که همه باید قدرش را بدانیم.

سر سنگی باستانی کنده کاری شده

این سر حکاکی شده در دهه 1950 در بخشی از آمازون کشف شد که با داشتن سرهای سنگی عظیم مشهور است. این یکی منحصر به فرد است، زیرا ویژگی های صورت آن شباهتی به مردم بومی ندارد. یک باستان شناس در یک فیلم مستند سال 2012 متوجه شد که این سر نشان دهنده هیچ یک از فرهنگ های پیش از تاریخی نیست که هنگام ساخت سر وجود داشته اند. در عوض، ویژگی های صورت شبیه قفقازی هاست که جای تعجب دارد، زیرا هیچ ارتباطی بین مردم بومی و سفید پوست ها ممکن نبوده است. برخی معتقدند که سفیدپوستی که در این سنگ نمایش داده شده یک بازدیدکننده فرازمینی بوده به مردم بومی کمک کرده با تکنولوژی مورد نیاز برای استخراج سنگ و کنده کاری سر و انتقال آن از معدن به جنگ آشنا شوند. جالب است که نگاه این سر رو به آسمان است. شورشیان این سر را ویران کرده اند، با این حال ممکن است سرهای دیگری هم وجود داشته باشد که اجداد همین قبایل آن ها را ساخته اند.

دام عنکبوت

یک عنکبوت کوچک شگفت انگیز در جنگل آمازون وجود دارد که هنوز اسم ندارد. این عنکبوت توانایی دفاعی منحصر به فردی دارد که می تواند طعمه ای بسازد که بسیار عظیم تر از خودش است و آن را در میان تارهای خود قرار می دهد تا شکارچیان را بترساند. این عنکبوت برای ساخت مجسمه طعمه عنکبوت که بسیار واقعی به نظر می رسد، از قسمت هایی از تارش، آلودگی هایی که در این قسمت جمع شده اند، قسمت هایی از حشرات و موهای ریخته خود استفاده می کند. این طعمه برای سایر حشرات جنگل ترسناک است. این تنها گونه شناخته شده عنکبوت است که از این روش استفاده می کند و احتمالا عنکبوت جدیدی است که به تازگی کشف شده است.

عنکبوتی که اندازه توپ بسکتبال است

اگر عنکبوت قبلی به اندازه کافی برایتان جالب نبود عنکبوت واقعی دیگری را به شما معرفی می کنیم که به اندازه یک توپ بسکتبال است. رتیل هایی در جنگل آمازون ونزوئلا وجود دارند که بسیار عظیم هستند. بومیان ادعا می کنند عنکبوت هایی را در این منطقه دیده اند که وقتی روی پاهای عقب خود بلند می شوند به اندازه انسان هستند. داستان هایی درباره سگ هایی وجود دارد که توسط این عنکبوت ها شکار و خورده شده اند. داستان دیگر درباره بچه ای می گوید که توسط یک عنکبوت غول پیکر برده شده است. در سال 2008 گروهی از کاشفان به دنبال پیدا کردن چنین عنکبوت هایی به آمازون رفتند و توانستند عنکبوتی به اندازه یک توپ بسکتبال پیدا کنند، اما نتوانستند عنکبوتی به اندازه انسان پیدا کنند. با این حال به این معنی نیست که چنین عنکبوتی وجود ندارد.

ماریکوکسی (Maricoxi)

ماریکوکسی آمریکای جنوبی شبیه پاگنده های آمریکای شمالی است. ماریکوکسی ها شبه انسان های عظیم و شبیه میمونی هستند که می توانند 3.6 متر رشد کنند. آن ها مانند انسان های اولیه زندگی می کنند. با استفاده از تیر و کمان شکار می کنند و دهکده های کوچک می سازند. کاشف بریتانیایی مشهور، کلنل پرسی اچ. فاوست (Colonel Percy H. Fawcett) آن ها را در سال 1914 کشف کرد. کلنل آن ها را بسیار مو دار توصیف کرد که تنها با خرخر کردن صحبت می کنند و وقتی به دهکده آن ها نزدیک شوید مثل دشمن با شما برخورد می کنند. کلنل همراه با تیمش دوباره در سال 1925 به آن منطقه بازگشت و به دنبال شهر گمشده ای گشت که شایعه شده بود در جنگل وجود دارد. او و کل تیمش ناپدید شدند. هیچکس نمی داند چه اتفاقی برای آن ها افتاده است. شاید توسط ماریکوکسی ها کشته شده باشند.

مپینگواری (Mapinguari)

این حیوان با موهای قرمز قهوه ای و چنگال های تیز خود بسیار ترسناک به نظر می رسد. وقتی روی پاهای عقب خود می ایستد بیش از 1.8 متر قد دارد. با این حال، گوشتخوار نیست. این حیوان گیاهخوار است و قسمت های داخلی و نرم درختان را با استفاده از پنجه های خود می خورد. این حیوان معمولا در جنگل های آمازون بولیوی و برزیل دیده می گردد. او شب ها به دنبال علوفه به عنوان غذا می گردد و تا جایی که ممکن است از انسان ها دوری می کند. به همین دلیل به ندرت دیده می گردد. اگر آن را در جنگل ببینید با صدای بلند و جیغ مانند خود سعی می کند شما را بترساند. این حیوان چنان بوی بدی دارد که به گفته مردم بومی باعث می گردد موقعیت خود را گم کنید. این حیوان از آب دوری می کند و دوست دارد گله وحشی پکاری ها را همراهی کند که پستانداران کوچکی شبیه خوک هستند.

شهر غول ها

این شهر گمشده در سال 2012 در جنگل های آمازون اکوادور کشف شد. نقطه مرکزی شهر یک هرم عظیم است که 78 متر ارتفاع دارد. از آنجا که همه چیز در این شهر در مقیاس عظیمی وجود دارد نام آن را شهر غول ها گذاشته اند. نه تنها ابعاد ساختمان ها، بلکه اندازه ابزارهای دستی هم بسیار عظیم است. این ابزار ها آنقدر عظیم بودند که غیرممکن است یک انسان معمولی قادر به استفاده از آن ها بوده باشد. علاوه بر این، سنگ هایی که برای ساخت شهر استفاده شده اند بسیار عظیم و فاصله معدنی که از آن استخراج شده اند بسیار دور بوده است. محققانی که این سایت را مطالعه کرده اند اعتقاد دارند کسانی که این شهر را ساخته اند بین 3. 6 تا 4. 8 متر بوده اند. هم چنین انواع خاصی از تکنولوژی را داشته اند که به آن ها اجازه می داده سنگ ها را از چنین فاصله ای بیاورند و با دقت لیزر برش دهند. باستان شناسان می گویند درست مثل راز اهرام مصر باستان که هیچ تکنولوژی شناخته شده ای وجود نداشته که در آن زمان به چنین شهری دست یابند.